REKLAMA
Tego szukamy w Krapkowicach
Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: pogoda Krapkowice, praca Krapkowice, Krapkowice, kino Krapkowice, multiserwis Krapkowice, PUP Krapkowice.Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Krapkowicach, tutaj możesz przeczytać kilka słów o ich historii.
Historia miasta sięga XIII wieku i ściśle wiąże się z dwiema osadami, które obecnie stanowią jedną administracyjną całość – Krapkowice. W średniowieczu obie miejscowości, Krapkowice po lewej stronie rzeki Odry i Otmęt po prawej przy ujściu Osobłogi, rozwijały się niezależnie i miały wyraźnie odmienne cechy. Otmęt był pierwotnie starą osadą rybacką, wspomnianą po raz pierwszy jako Ocnant w 1223 r., będącą wsią klasztorną należącą do cystersów z Jemielnicy; w 1302 r. pojawiła się nazwa Othmant. Natomiast Krapkowice wywodziły swoją nazwę od staropolskiej nazwy osobowej Chrapek, początkowo nazywane Chrapkowice (1204 r.), a później zmieniające się na Crapicz, Crapkowitz, Krappitz (1294 r.). Już w średniowieczu zabudowa Krapkowic miała charakter miejski, a ich położenie blisko rzeki oraz skrzyżowanie dróg sprawiały, że stały się istotnym ośrodkiem handlowym.
Prawdopodobnie prawa miejskie w oparciu o prawo magdeburskie zostały nadane Krapkowicom już około 1275 r. przez księcia opolskiego Władysława, chociaż brak jest zachowanego dokumentu potwierdzającego to wydarzenie z tego konkretnego okresu. Oficjalnie uznaje się jednak rok 1294 jako czas uzyskania praw miejskich. W tym roku pojawił się najstarszy istniejący dokument, w którym Bolesław I, syn Władysława, przekazał mieszkańcom "cives de Crapicz" 8 morgów pastwisk między Osobłogą a Odrą oraz prawa do łowienia ryb w dwóch pobliskich stawach. W zamian za te przywileje miasto zobowiązało się płacić corocznie 14 talarów w dniu św. Marcina, czyli 11 listopada. Kolejnym dokumentem potwierdzającym istnienie Krapkowic jest rejestr ujazdowski z lat 1295-1303, gdzie miasto wymienia się wśród innych wpisów.
Przez wieki Krapkowice przeszły kilka zmian przynależności politycznej i administracyjnej. Początkowo należały do księstwa opolskiego i od roku 1327 podlegały zwierzchnictwu czeskiemu. Później, podobnie jak cały Śląsk, znalazły się najpierw w strefie, a następnie pod panowaniem Habsburgów. W latach 1557-1561 cesarz Ferdynand Habsburg oddał Krapkowice w dzierżawę Joachimowi Buchcie z Otmętu w zamian za udzieloną pożyczkę. W 1582 r. kolejny cesarz Rudolf II Habsburg sprzedał miasto wraz z całymi posiadłościami hrabiemu Hansowi Joachimowi von Redern. W okolicach roku 1678 Redernowie zastąpili średniowieczną budowlę nową rezydencją późnorenesansową, którą zbudowano na planie czworoboku z dziedzińcem wewnętrznym.
W 1930 r. hrabia von Sponnek, właściciel Otmętu, zdecydował się sprzedać swoje ziemskie posiadłości czeskiej firmie obuwniczej Bata. Ta firma postawiła na terenie Otmętu fabrykę obuwia, która rozpoczęła produkcję damskiego obuwia tekstylnego o nazwie „Atłasek” pod koniec 1931 r. Wówczas zaczęto także wytwarzać obuwie gumowe, znane jako „Welingtony”, oraz tenisówki. W momencie uruchomienia produkcji zakład zatrudniał 210 pracowników. Siedziba firmy "Bata" została przeniesiona do Otmętu w 1931 r., a jednocześnie z budową pierwszej hali produkcyjnej rozpoczęto budowę hotelu robotniczego oraz sześciu budynków mieszkalnych, z których dwa miały również pełnić funkcję hoteli robotniczych.
Podczas II wojny światowej Krapkowice uniknęły zniszczeń, co przyczyniło się do zachowania wielu zabytków i przedwojennych obiektów przemysłowych. Od marca 1945 r. Krapkowice wraz z Otmętem znalazły się w granicach Polski, a od 1950 r. w województwie opolskim.
Dzięki rozwojowi przemysłu, handlu oraz dogodnym połączeniom z okręgami przemysłowymi, siecią kolejową i rzeczną, obie miejscowości, Krapkowice i Otmęt, zaczęły dynamicznie się rozwijać.
Więcej informacji od Twojego Miasta
PRZECZYTAJ JESZCZE